O książce: 2017 / Ostatnie plemię ludzkie przedostaje się przez zasypane śniegiem ruiny Moskwy, by na zawsze opuścić niewygodną planetę... Tajemnicza istota żyjąca w dziewiczych lasach chroni kopalnię przed ludźmi substancji dającej nieśmiertelność... W opuszczonym mieście, otoczonym ludźmi ze światów koszmarów, pozostały same dzieci... Prawie wszystkie historie zawarte w zbiorze „Prawdziwy Człowiek” może mieć taki sam podtytuł: „Wszystko okazało się nie tym, czym się wydawało”. Z pozoru zwyczajna instrukcja polowania na zwierzynę łowną okazuje się opisem metodycznego, z zimną krwią, a przez to jeszcze straszliwszego pojmania człowieka. Pozbawiony praw wyborczych robotnik migrujący okazuje się potężnym wschodnim dewą – nienasyconym pożeraczem swoich przestępców. A jednak nie jest to zbiór horrorów – opowieści z gatunku mrożącego krew w żyłach horroru. Czytelnicy, którzy od lat osiemdziesiątych ubiegłego wieku znają twórczość Aleksandra Bachilo, autora tak znanych opowiadań jak „Możesz pomóc żywym”, „Przed nami wieczność”, powieści „Niezastąpiony złodziej”, „Miasto akademickie” ” i inni doskonale wiedzą, że w manierze autora zawsze jest miejsce na optymistyczne spojrzenie w przyszłość, nieoczekiwany, błyskotliwy humor i celny aforyzm. Przynajmniej jego przeszłość KVN skłania go do tego..